دیوان عالی بررسی می کند چه زمانی قانونگذاران خارج از اکثریت می توانند برای سوابق قوه مجریه در اختلاف هتل ترامپ شکایت کنند



CNN

دیوان عالی درخواست دولت بایدن را برای بررسی تصمیم دادگاه تجدید نظر فدرال که به تعداد انگشت شماری از اعضای کنگره اجازه می دهد از یک آژانس دولتی به دلیل سوابق مربوط به هتلی در واشنگتن دی سی که زمانی بخشی از آن متعلق به رئیس جمهور سابق دونالد ترامپ بود، شکایت کنند، پذیرفت. حتی اگر رای کافی برای صدور احضاریه نداشته باشند.

این پرونده سوالاتی را در مورد اینکه چه زمانی اعضای کنگره – و نه یک کمیته کامل – حق قانونی برای شکایت از یک آژانس اجرایی برای اسناد تحت یک قانون خاص فدرال، بخش 2954 دارند، ایجاد می کند.

در حالی که بسیاری از اسناد مربوط به معامله هتل ترامپ قبلاً تحویل داده شده است، اختلاف دادگاه جاری حل خواهد کرد که آیا چالش های مطرح شده توسط قانونگذاران در اقلیت می تواند در پرونده های آینده ادامه یابد یا خیر.

دولت بایدن استدلال کرد که اگر حکم دادگاه بدوی به قوت خود باقی بماند، به استقلال قوه مجریه لطمه می زند و آنچه که همیشه یک روند مذاکره بین شاخه های دولت بوده است را به دعوای فوری تبدیل می کند.

این قانون که اغلب به عنوان «قانون هفت نفره» شناخته می‌شود، به هفت یا چند عضو (کمتر از اکثریت) کمیته‌های نظارت مجلس یا سنا اجازه می‌دهد تا اطلاعاتی را از سازمان‌های دولتی درخواست کنند و دریافت کنند.

سؤالی که در دیوان عالی کشور مطرح است این است که آیا اعضا حق قانونی یا «قانونی» برای شکایت به دلیل عدم رعایت قانون را دارند یا خیر. دادگاه استیناف فدرال اعلام کرد که آنها چنین کردند.

این قانون از اختیارات نهادی کنگره برای درخواست یا احضار اسناد و شهود متمایز است، که نیاز به مجوز رسمی از کنگره یا یک کمیته دارد.

پاییز آینده به این پرونده رسیدگی خواهد شد.

در سال 2016، اعضای اقلیت دموکرات کمیته نظارت مجلس نمایندگان شروع به بررسی دقیق توافقنامه سال 2013 بین اداره خدمات عمومی (GSA) و شرکتی کردند که بخشی از آن متعلق به ترامپ بود. به عنوان بخشی از قرارداد، GSA ساختمان اداره پست قدیمی در واشنگتن دی سی را به این شرکت اجاره داده بود تا بتواند آن را به هتل تبدیل کند. قرارداد اجاره صراحتاً هر مقام منتخب فدرال یا ناحیه کلمبیا را از مشارکت و بهره مندی از اجاره نامه منع می کرد.

اعضا احساس کردند که اجاره مسائلی از جمله تضاد منافع احتمالی را مطرح کرده است و مطالبی را طبق بخش 2954 درخواست کردند. GSA این درخواست را رد کرد، اما پس از شروع دعوا اعلام کرد که درخواست ها را به عنوان یک درخواست قانون آزادی اطلاعات تعبیر می کند و بیشتر آنها را تحویل می دهد. از اسنادی که برخی از آنها دارای امتیاز هستند. اعضا برای اسنادی که ممتاز تلقی شده بودند، شکایت کردند و استدلال کردند که GSA 2954 را نقض کرده است.

وزارت دادگستری با این استدلال که اعضای کنگره حق قانونی طرح دعوی را ندارند، اقدام به اخراج کرد.

در اسناد دادگاه، وکیل کل الیزابت پرلوگار گفت که تنها در دو مورد دیگر در تاریخ بخش 2954، قانونی که در سال 1928 وضع شده است، اعضای کنگره تلاش کرده اند تا قانون را از طریق دادخواهی اجرا کنند.

او به قضات گفت: «اگرچه بخش 2954 سازمان‌های اجرایی را به ارائه اطلاعات درخواست شده توسط کمیته‌های خاص کنگره یا گروه‌هایی از اعضای آن‌ها هدایت می‌کند، اما به این معنا نیست که اعضا حق قانونی دریافت اطلاعات را دارند.»

اما دیوید سی. ولدک، وکیل قانونگذاران، گفت که دادگاه عالی ایالات متحده باید از این اختلاف دور بماند. او گفت که در تدوین 2954، هدف کنگره نه تنها دادن اختیار به اعضای کمیته نظارت برای درخواست اطلاعات از سازمان‌های اجرایی، بلکه اطمینان از این بود که اعضای اقلیت قادر به مطالبه اطلاعات هستند حتی اگر همکاران اکثریت آنها مایل به درخواست اطلاعات نباشند. شرکت کردن.

این داستان با جزئیات بیشتر به روز شده است.