ریمل به اصطلاح اتوماتیک ، که خودکار نیست به این معنا که هیچ کاری را به تنهایی انجام نمی دهد ، اساساً دارای ویژگی ریمل اتوماتیک است ؛ این بدان معناست که این محصول را می توان مستقیماً با یک اپلیکاتور روی مژه ها بمالید.
اصلی ترین ویژگی جدید این اپلیکاتور خواهد بود که به شکل یک ظرف ضد آب و بدون متخلخل عرضه می شود و شامل یک نوک است که در آن یا برس یا وسیله ای برای اعمال محصول پیدا خواهید کرد.
توسعه این محصول منجر به تقسیم بندی اولیه بسیار خاصی می شود. در یک طرف چیزی وجود دارد که به آن ریمل بر پایه آب گفته می شود ، در مقابل ریمل ضد آب. این همزیستی از همان روند توسعه آن ناشی می شود. در واقع ، اپلیکاتور استفاده از یک محصول خمیری را فرض کرد. برخی از شیمی دانان به سادگی ژست استفاده از محصول مرجع را تکرار کرده اند ، یعنی رقیق کردن ریمل مژه و ابرو (صابون رنگی رنگ) با آب. این یک کرم تشکیل داد که با قرار دادن در اپلیکاتور ، نتایج رضایت بخشی را به همراه داشت. دیگران به شکل دیگری از محصول کرم ، اپیلاسیون ، شبیه به ریمل های قدیمی وازلین علاقه داشتند. مشخص شد که نتایج از نظر عملکردی به همان اندازه رضایت بخش است. هر دو شکل ریمل متولد شد! آنها هنوز همزیستی دارند و انواع مختلفی به آنها پیوسته است. برای دریافت راهنمای خرید ریمل دوسر میتوانید این مقاله را تا انتها مطالعه کنید
بنابراین ، از نظر فرمول بندی ، دو نوع فرمول را می توان تشخیص داد: – محصولات مبتنی بر آب ، که عمدتا از امولسیون های آنیونی فاز آبی پیوسته تشکیل شده اند ، – محصولات ضد آب ، که عمدتاً از محلول های موم در حلال ها تشکیل شده اند ، و/یا پیوسته امولسیون های فاز روغن
این دو محصول اصلی ، به اصطلاح ریمل های مقاوم در برابر آب ، و یک نوع بسیار جدیدتر ، ریمل های ضد آب ساخته شده از فرمول ها با فاز آبی مداوم ، به مجموعه اضافه شده است.
ریمل بر پایه آب
اینها عمدتا فرمولهایی هستند که بر اساس صابونهای ساخته شده از محلول از اسیدهای چرب ساخته شده و توسط بازهای آلی خنثی می شوند. این فرمولها حاوی مقدار قابل توجهی از مومها در مرحله چربی هستند که نقش آنها غلاف و ضخیم شدن مژه است.
نسبت ها به ترکیب زیر نزدیک است: – فاز آبی: 50. – فاز چربی: 40 تا 45 درصد. – مرحله رنگدانه: 5 تا 10 درصد.
نسبت صابون بین 5 تا 10 است.
فاز آبی محل پراکندگی رنگدانه ها و همچنین وجود عوامل فیلم زا برای رفع آرایش است.
یکی از مشکلات اصلی فرمول بندی ، سازگاری قوام و رئولوژی با نوع کاربرد است. این امر با کنترل ویسکوزیته ، بلکه “اثر مرطوب فرمول” که کاملاً مختص این نوع محصول است ، انجام می شود.
فاز چربی
صابون های اسیدهای چرب و آلکانولامین ها در پایه این فرمول ها یافت می شوند. اسیدهای چرب عمدتا پالمیتیک یا استئاریک هستند. خنثی سازی در ابتدا توسط تری اتانول آمین انجام شد ، اما به تدریج با رعایت مقررات قانونی که شرایط استفاده از این مواد را تعیین می کند ، جایگزین آلکانولامین های دیگر می شود. آمین های جایگزین تریس آمینومتان ، آمینومتیل پروپادیول یا آمینومتیل پروپان خواهند بود.
غلظت صابون به اندازه کافی قوی است ، بین 5 تا 10 برای آرایش آسان و سریع ، از جمله با حمایت از چسبندگی محصول روی مژه. در واقع ، آنها محصولات آبی هستند ، در حالی که مژه ها ، مانند همه شوره ها ، دارای ویژگی آبگریز هستند. بنابراین ، برای انتقال سریع ، باید از موادی با ظرفیت خیس شدن بالا استفاده کرد. صابون ها این عملکرد را به طور کامل انجام می دهند و سالهاست اساس فرمول بندی این محصولات بوده اند.
ماهیت و وجود غلظت بالای صابون نیز pH نسبتاً بالایی به این آماده سازی می بخشد. این نقاط مختلف باعث می شود که برخی از فرمول ها فرمول هایی را بر اساس سورفکتانت های آنیونی برای تنظیم pH در حالی که حضور صابون را کاهش داده یا حتی از بین می برند ، توسعه دهند. این مواد تقریباً در اصل استرهای الکلهای چرب و اسید فسفریک خنثی شده هستند ، خنثی سازی قبلاً (Na ، K) یا درجا انجام شده است.
جایگزین فرمولاسیون آنیونی استفاده از سورفکتانت های غیر یونی مانند استرهای گلوتامات یا استرهای استئاریک (استرهای گلیسرول) است.
